รักนี้เทหมดใจนายเทพบุตร

1

“ฮัลโหล นั้นพี่อยู่ที่ไหนน่ะฉันรอพี่มาครึ่งชั่วโมงแล้วน่ะพี่อากอร์น”ทันทีที่สัญญาณโทรศัพย์จากปลายสายรับฉันก็กรอกเสียงที่เล็กและแหลมอย่างกับนกแก้วลงไปแบบไม่มียั้ง

(นี่แกจะเสียงดังทำไมเนี่ย หนวกหูชะมัด)ปลายสายตอบอย่างไม่ยีระ

“เพราะใครละ ที่ทำให้ฉันโมโหขนาดนี้”ฉันตอบอย่างไม่ยอมแพ้

(เออ รู้แล้วน่า)ปลายสายตอบอย่างรำคาณ

“แล้วนี่พี่อยู่ไหนแล้วเนี่ย”ฉันยังไม่หมดความพยายาม ก็มันน่าโมโหไม่เล่าบอกว่าวันนี้จะมารับฉันแต่ฉันรอมาตั้งครึ่งชั่วโมงแล้วนะ แดดก็ร้อนรู้งี้ให้คนขับรถมารับดีกว่าซะอีก หึ่ย!

(ฉันจะถึงโรงเรียนแกแล้วเนี่ย จะรีบไปไหนวะฉันเหลดแค่ครึ่งชั่วโมงเองนะเว้ย)ปลายสายตอบพลางโมโหไม่แพ้กัน

“ก็แดดมันแรงนี่นา ไม่รู้และท่าในอีกสิบนาทีพี่ยังไม่มาฉันจะฟ้องแม่”ฉันตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบ พอจะได้ยินปลายสายทำเสียงไม่พอใจช่วยไม่ได้นี่นาอยากมาช้าเองฉันฟ้องแม่จริงๆน่ะ นี่ก็ห้าโมงแล้วจึงทำให้โรงเรียนดูเงียบเหงามากมีแต่พวกนักกีฬาที่อยู่ซ้อมกันถึงเย็น แต่นี่อะไรนักกีฬากำลังจะกลับกันแล้วอะ โรงเรียนตอนเย็นนี่ไม่น่าพิศวงเลยนะ

เอี๊ยด

เสียงเบรกของรถเก๋งที่ไม่น่าธรรมดาจอดลงที่หน้าฉันเป๊ะๆ เฮ่อกว่าจะมานพไอพี่บ้า

“ทำไมไม่มารับฉันพรุ่งนี้เลยละ อุ้ย”ทันทีที่เปิดประตูรถฉันก็ชะพี่ชายจอมกะล่อนทันทีแต่ก็ต้องตกใจเมื่อที่นั่งข้างคนขับมีผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกับพี่ฉันน่าจะเป็นเพื่อนนั้นแหละหน้าตาออกตะวันตกดวงตาสีเทาจมูกโด่งเป็นริมฝีปากบางอมชูดูสุขภาพดีรับกับทรงผมสีทองอร่ามสีผิวขาวจัด ว๊าวนี่ใช่คนหรือเปล่าเนี่ย 0o0

“นี่แกไม่คิดจะมองอะไรหรือไงฮะ ไปนั่งหลังนู้น”พี่อากอร์นว่าฉันพลางมองแบบคนรู้ทันในตัวน้องสาวว่ากำลังคิดอะไรอยู่ เชอะ! เบื่อจริงคนรู้ทันไปนั่งหลังก็ได้ฉันเปิดประตูรถแล้วลงไปนั่งข้างหลังเบาะตรงกลางพอดีจะได้เห็นน่าเทพบุตรชัดๆหน่อย ^-^

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแอมไพร์เป็นน้องสาวคนเดียวของพี่อากอร์นค่ะ”ฉันพูดทักทายอย่างเด็กมีมารยาทและอัธยาศัยดี

“ครับ”แค่นี้เนี่ยนะ สั้นไปไหมค่ะพี่

“ฮ่าๆๆๆๆ ยัยแอมหน้าเหวอเลยเหรอนั้นนะขำวะ”หึย ไอพี่บ้าได้ทีซ้ำเติมฉันเลยนะไม่ช่วยกันเลย

“แกจะกินไรก็สั่งเลยนะไอน้องรัก”พี่อากอร์นพูดขึ้นทันทีเมื่อเราสามคนเข้ามานั่งในร้านอาหาร ร้านนี้ก็ไม่ใช่ร้านที่เริ่ดหรูอะไรหรอกนะออกเป็นแนวสบายๆมากกว่านะ ร้านเล็กๆแต่คนเยอะพอสมควรร้านจัดได้น่ารักน่านั่งมากๆเลยละ

“มื้อนี้พี่เลี้ยงเหรอ ฉันจะทานให้พุงกางเลยคอยดู”ฉันพูดอย่างยิ้มๆ นั้นทำให้พี่ชายที่บอกว่ารักน้องสาวคนนี้มากถึงกับเหวอเลยทันที ฮ่าๆ สะใจ

“ใครบอกว่าฉันเลี้ยง ไอเทมส์ต่างหากแกจะเลี้ยงใช่ป่าววะเพื่อนรัก”อ่า พี่เค้าชื่อเทมส์นั้นเองพึ่งรู้นะเนี้ยตลอดเวลาที่นั่งรถมาด้วยกันก็ไม่มีใครพูดอะไรเลยได้แต่นั่งเงียบ

“ยังไงก็ได้ มื้อนี้ฉันเลี้ยงแต่มื้อหน้าตาแก”พี่เทมส์พูดอย่างไม่สนใจเท่าไหร่

“เหอะ จัดไปกินให้เต็มที่ละไอน้องรักอย่ามัวแต่ห่วงสวยเพราะแกนะทำยังไงก็ไม่สวย ฮ่าๆๆๆ”ฮึย ไอพี่บ้า หลายครั้งแล้วนะ

“แกลงไปได้ละไอเด็กน้อย ไปไป๊”ทันทีที่รถจอดหน้าประตูรั้วบ้านพี่ชายที่แสนดีของฉันก็ไล่ฉันลงอย่างไม่มีเยื้อใยกันเลยทีเดียว

“แล้วนั้นพี่จะไปไหนอีก จะไปเที่ยวอีกแล้วใช่ไหมจะปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวอีกแล้วใช่ไหมฉันจะฟ้องแม่”ฉันพูดอย่างไม่เกรงใจและไม่สนใจด้วยที่ใครจะมองว่าฉันเป็นเด็กนิสัยไม่ดีขี้ฟ้อง ก็ไอพี่บ้านี้นะสิทิ้งให้ฉันอยู่คนเดียวตลอดเลยแล้วตัวเองก็ไปลัลลากับเพื่อนและสาวๆ พอดีว่าฉันกับพี่ชายอยู่ด้วยกันสองคนนะเพราะแม่ต้องไปทำงานที่เมืองนอกเลยไม่ค่อยได้กลับมาเท่าไหร่ส่วนมากจะส่งของส่งเงินมาให้ใช้ไม่มีวันลำบากก็เถอะแต่อย่างนั้นฉันก็ยังอยากอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตานะ ส่วนพ่อเลิกรากับแม่ฉันไปตั้งแต่ฉันอายุสามขวบได้แล้วตอนแรกฉันเกลียดพ่อมากที่ทิ้งพวกเราไปแต่แม่บอกว่าเรื่องทั้งหมดมันเป็นความเห็นของทั้งสองฝ่ายที่รู้ว่าอยู่ด้วยกันไปก็คงไม่รอดจะทะเลาะกันสะเปล่าๆ ตอนแรกพ่อฉันจะเอาฉันไปเลี้ยงแต่แม่ไม่ยอมแม่บอกจะดูแลฉันกับพี่เอง พ่อเลยไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องยอมแล้วแบ่งสมบัติให้คุณแม่ครึ่งนึงสมบัตินั้นอันที่จริงแล้วมันก็มากอยู่นะจะว่ามากสุดๆเลยก็ได้แม่ไม่ต้องทำงานเลยก็ได้ แต่แม่อยากทำงานเพราะกลัวว่าวันนึงท่ามีอะไรเกิดขึ้นเงินจะไม่พอท่านเลยไปทำงานที่ต่างประเทศนะ แม่เลยฝากฉันให้พี่อากอร์นซึ่งเป็นพี่ชายแท้ๆของฉันดูแต่ดูสิเค้าไม่เคยดูแลฉันเลย

"นี่แกอายุเท่าไหร่แล้วเนี่ยยัยแอมยังขี้ฟ้องอีก พี่สัญญาว่าวันนี้พี่จะกลับเร็วน่ะน้องรัก”พี่อากอร์นพูดเสียงหวานเพื่ออให้ฉันเชื่อในสิ่งที่เค้าพูด แต่ไม่ฉันไม่เชื่อเขาเขาพูดมาแบบนี้เป็นพันๆรอบได้แล้ว

“ไออาฉันว่าแกอยู่เป็นเพื่อนน้องแกเหอะวะ ปล่อยให้เด็กผู้หญิงอยู่คนเดียวอันตราย”เห็นมั้ยเทพบุตรของฉันยังเป็นห่วงฉันมากกว่าไอพี่บ้านี่สะอีก